Wil je een fiscaal-aftrekbare gift schenken? Dat kan via deze link. 

https://luca.koalect.com/nl-NL/p/support-luca/step-1 

“...THIS IS HOW IT ALWAYS ENDS. WITH DEATH. BUT FIRST THERE WAS LIFE. HIDDEN BENEATH THE BLAH, BLAH, BLAH. IT'S ALL SETTLED BENEATH THE CHITTER CHATTER AND THE NOISE. SILENCE AND SENTIMENT. EMOTION AND FEAR. THE HAGGARD, INCONSTANT FLASHES OF BEAUTY…”

In ‘WE CANT HELP OURSELVES? AND THERE IS NOTHING WE CAN DO ABOUT IT’ gaan Emil Leysen,  Antje Verstaen en Damla Cengiz aan de slag met het allesomvattend gevoel: onmacht. Wanneer de scène zichtbaar wordt, is er schijnbaar niets, enkel een dreigende trilling en een koude bries voelbaar. Nog geen boot, geen licht, enkel een kille, desolate plek: Antarctica.

Het schip doorklieft, het ijs breekt, alles komt tot een eeuwige stilstand. In deze voorstelling staat het vormen van een wereld waaraan de mens onderdanig is centraal. We lijken de wereld te willen veranderen, maar wat gebeurt er wanneer de wereld de mens lijkt te veranderen? Keren we in momenten van complete wanhoop terug naar een vorm van geloof? Brengt het isolement ons als mens in een dionysische of transcendente staat van zijn?

BILL VIOLA MEETS WAGNER: EEN TECHNISCHE EN VISUELE TOTAALERVARING.

In ‘WE CANT HELP OURSELVES? AND THERE IS NOTHING WE CAN DO ABOUT IT’ bootsen Antje, Emil en Damla het zuiderlicht artificieel na. Ze geven het een klank, een stem, de natuur wordt een derde personage. Hoe kan Wagners hartverscheurende Liebestod meer zijn dan enkel een liefdesdood maar een klaagzang, een afscheid van een zinkend schip.

 DE SCHOONHEID VAN COMPLETE OVERGAVE: WANNEER DE MENS ZICH ONDERWERPT AAN DE NATUUR

In 1915 kwam het schip de ‘Endurance’ vast te zitten in het Antarctische ijs. Na enkele maanden werd het schip door de kracht van de natuur onder het ijs geduwd zodat het nooit meer kon uitvaren. Ze stonden er alleen voor, zonder schip, zonder eten, in het verlaten Antarctica. Ondanks de compleet uitzichtloze situatie, bleven ze zich vasthouden aan routines, rituelen en bleven ze hoopvol. Ze begonnen aan een terugtocht die uiteindelijk nog anderhalf jaar ging duren, waarbij er miraculeus niemand is overleden.

Wie zijn wij?

Onze namen zijn Emil Leysen, Antje Verstaen en Damla Cengiz. Emil & Damla zijn masterstudent Drama, Antje is masterstudente Schrijven, beide op LUCA school of arts. In april 2026 gaat onze mastervoorstelling in première.

Waar gaat het geld naartoe?

- Groots decor 

- technisch materiaal

- vervoer cast & crew

- kleine vergoeding voor vrijwilligers

- kostuum 

Daarom deze warme oproep voor een financiële bijdrage aan deze voorstelling.

De pinguïns,

bemanning

en het schip

zullen U eeuwig dankbaar zijn.

Deze voorstelling is al gekocht en te zien in:

Schouwburg De Kern - 22 april 2026 - 20u

CC het gasthuis - 27 mei 2026 - 10u & 20u

Toneelscholenfestival (Gent)

Schouwburg Leuven  - oktober 2026

Schouwburg Hasselt - 28 oktober 2026 - 20u

CC de werft Geel - eind oktober 2026